Τετάρτη 1 Οκτωβρίου 2008

......και καθόμαστε και αγωνιούμε για δέκα τράπεζες....

……….Συναντήσαμε πρόσωπα χαρούμενα, αισιόδοξα και περήφανα, παρότι ζουν μέσα στη φτώχεια, που πολλές φορές φτάνει στην εξαθλίωση, χαμογελούν, τραγουδούν και χορεύουν, με άλλα λόγια ζουν με αξιοπρέπεια, αναφέρει κάποιος που τόλμησε και ταξίδεψε σε μια από τις φτωχότερες χώρες του πλανήτη μας.
Μια εικόνα για όλους εμάς τους μακρινούς παρατηρητές μαγική που μας εντυπωσιάζει αλλά και μας προβληματίζει. Προβληματίζει όλους εμάς που ζούμε στις αναπτυγμένες χώρες της Δύσης, που ευημερούμε, αλλά χάσαμε το χαμόγελο και την αισιοδοξία μας και πολλές φορές την αξιοπρέπειά μας.
Κάτι ανεξήγητο μας συμβαίνει, φταίνε άραγε τα μέσα ενημέρωσης που μας βομβαρδίζουν καθημερινά με ατυχήματα, οικονομικά προβλήματα, σκάνδαλα και φτηνές ειδήσεις, φταίει η υπερκατανάλωση που μας κάνει να νιώθουμε ανικανοποίητοι ζητώντας όλο και περισσότερα, φταίει το γεγονός ότι παρότι έχουμε γύρω μας πολλούς ανθρώπους, νιώθουμε μόνοι, ίσως φταίνε όλα μαζί.
Κάποιοι μάλλον δεν θέλουν να μας βλέπουν να χαμογελάμε, οι χαρούμενοι άνθρωποι έχουν καθαρό μυαλό, μπορούν να σκέφτονται, να κρίνουν, να αντιδρούν.
Άραγε δεν υπάρχουν σήμερα νέα που να μπορούν να μας κάνουν χαρούμενους; Γιατί να μην υπάρχουν αισιόδοξες ειδήσεις για την οικονομία, το περιβάλλον, τις ανίατες μέχρι σήμερα ασθένειες;
Η ζωή είναι στα χέρια μας, δεν πρέπει να την αφήνουμε στα χέρια άλλων, δεν φταίει η κοινωνία για τα παιδιά που πεθαίνουν καθημερινά από τα ναρκωτικά- την κοινωνία την αποτελούμε εμείς- ναι , ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη. Αν αφήσουμε τον καναπέ, κλείσουμε την τηλεόραση, συζητήσουμε με τον σύντροφό μας και τα παιδιά μας, συμμετέχουμε σε κινήσεις για το περιβάλλον και τον συνάνθρωπό μας , πιέσουμε για να δοθεί το μεγαλύτερο βάρος της πολιτείας στην παιδεία και στην υγεία, τότε σίγουρα θα χαμογελάμε.
Τότε ίσως ακούσουμε ότι οι επιστήμονες εκτιμούν ότι θα σταματήσουν να λιώνουν οι πάγοι τα επόμενα χρόνια, ότι θα μειωθεί ο αριθμός των συνανθρώπων μας που πεθαίνουν στην άσφαλτο από τροχαία, ότι θα σταματήσουν να καίνε τα τρόφιμα ως καύσιμα- βιοκαύσιμα , τη στιγμή που τόσος κόσμος στον πλανήτη πεινάει, ίσως σταματήσουν οι βιομηχανίες να μολύνουν τις βρεφικές τροφές και να θυσιάζουν παιδιά στο βωμό του κέρδους, ίσως και να ακούσουμε ότι διετέθησαν τα απαραίτητα κεφάλαια για έρευνα και βρέθηκε το φάρμακο για το καρκίνο. Όλα αυτά εξαρτώνται από εμάς, πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε.
Ας μπει το χαμόγελο και η αισιοδοξία στη ζωή μας.....
Ας προσπαθήσουμε τουλάχιστον.