Από της ζωής τα μέρη χάθηκαν οι άνθρωποι

Είναι βέβαιο ότι ζούμε σε μια δύσκολη κι ανήσυχη εποχή. Τρομάζει η απουσία κρίσης και θάρρους. Η ζήτηση του εύκολου. Άνθρωποι που θα ΄πρεπε ΄ναι σύμμαχοι, φίλοι, συνεργάτες, βρίσκονται αντιμέτωποι μέσα σ΄ένα κλίμα αλληλοσπαραγμού και φτήνιας που ξεπηδάει από παντού. Κάθαρση δεν υπάρχει. Ίσως η μόνη κάθαρση είναι η γνώση. Η γνώση του τι πραγματικά είμαστε , τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος, τι είναι τελικά η ζωή μας, ποια η σχέση μας με τους άλλους και πόσο ο ΕΑΥΤΟΣ άνθρωπος είναι σε θέση να συναντήσει τον ΑΛΛΟΝ άνθρωπο, να βιώσει τη διαδρομή μεταξύ του Εγώ και του Εσύ για να μπορέσει να ξεχωρίσει από τ΄άλλα έμβια όντα του πλανήτη μας και τελικά να μπορεί να φέρει επαξίως την επωνυμία άνθρωπος που θεωρεί ότι είναι.