Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας δάσκαλος που έστεκε πίσω από την έδρα του όρθιος τις περισσότερες φορές και παρέδιδε το μάθημα. Οι μαθητές με σταυρωμένα τα χέρια άκουγαν και άκουγαν. Μερικοί άκουγαν και συγκρατούσαν τα λόγια του, άλλοι απλώς τον κοίταζαν στα μάτια και αναρωτιόνταν τι να έλεγε... και η ώρα περνούσε... χτυπούσε το κουδούνι και όλοι μαζί τρέχανε στην αυλή για να παίξουν. Την επόμενη μέρα έπρεπε να ξέρουν το μάθημα απ' έξω...
Σήμερα σε μια άλλη αίθουσα τρεις ομάδες παιδιών και αναμεσά τους ο δάσκαλος είναι σκυμμένοι μπροστά στους υπολογιστές και ψάχνουν.Ψάχνουν τη γνώση,εξερευνούν,εξετάζουν, βρίσκουν απαντήσεις στις απορίες τους, συνθέτουν γνώσεις και κρίνουν.
Έτσι έγινε και το παρακάτω μάθημα και είχε άριστα αποτελέσματα...